Tot vanavond, lieverd!

Omdat wij het ontzettend belangrijk vinden dat kinderen zich emotioneel veilig voelen bij Kindergarden, passen wij onze houding aan op de behoefte van het kind. Dit begint dus ‘s ochtends al bij binnenkomst!

Zodra een kind binnenkomt op de groep maken wij contact, zowel met de ouder als met het kind. Het ene kind komt lopend binnen en het andere kind vindt het fijn om nog even getild te worden door papa of mama. Als een kind lopend binnenkomt gaan wij door onze knieën om zo op ooghoogte te komen. We maken contact met de kinderen door oogcontact te maken, een aanraking en/of te praten. Door even contact te maken weet het kind dat wij hem of haar hebben gezien. Vervolgens komt het moment dat het kind wordt overgenomen door de pedagogisch medewerker. Ik geef een voorbeeld uit de praktijk:

Jip (2 jaar) komt op de arm van zijn vader binnen. Ik loop naar ze toe: “Goedemorgen lieve Jip, wat fijn je weer te zien. Hoe gaat het met jou?” Jip kijkt mij aan en kruipt snel bij papa in zijn nek. Ik aai hem even over zijn rug. Ik zie al een klein glimlachje verschijnen op het gezicht van Jip. ”Jip, papa moet gaan werken, ik ga je aan Tessa geven” zegt de vader. Jip klampt zich vast en begint te huilen. De vader kijkt mij vragend aan. Ik zeg: “Dat is jammer hè Jip, dat papa moet gaan werken. Het is ook zo fijn om met papa te knuffelen. Ik ga je overnemen.” Ik steek mijn handen uit om Jip over te nemen, Jip steekt ook zijn handen uit en komt met mij knuffelen. Ik geef aan dat we samen gaan zwaaien bij het raam en wens papa een fijne dag. Jip zit bij mij op schoot voor het raam en is nog een beetje aan het snikken. “Je mag best even huilen hoor lieverd, dat geeft helemaal niets. We zwaaien naar papa en ik geef hem nog een extra dikke knuffel.

Het is als ouder altijd lastig om weg te gaan als je kind verdrietig is bij het overdragen in de ochtend. Dit snappen wij heel goed. Het liefst blijf je kijken en wachten tot hij of zij lekker gaat spelen. Dit werkt echter averechts, want als je kind je weer ziet zal hij of zij wellicht weer verdrietig worden. Als wij zien dat ouders het lastig vinden dan geven we altijd aan dat ze gedurende de dag mogen bellen om te vragen hoe het gaat. Ook plaatsen wij regelmatig in het ouderportaal hoe het met het kind gaat zodat de ouder ook wat fijner op het werk zit.

Nog belangrijker is hoe wij omgaan met de emoties van het kind bij het afscheidsmoment. Bij het overnemen benoemen wij de emoties van het kind en helpen hen zoeken naar woorden om hun emoties uit te drukken. Dit doen wij bij een kind dat verdrietig is maar ook bij een kind dat direct gaat spelen. Het is goed om het kind het gevoel te geven dat emoties er mogen zijn en dat wij er voor hen zijn. Door emoties te benoemen laat je het kind niet alleen weten dat je ziet hoe het kind zich voelt, maar stimuleer je ook de taalontwikkeling. Ook vertellen wij de kinderen wat wij gaan doen zodat zij weten wat ze kunnen verwachten. Dat geeft vaak ook heel veel rust voor de rest van de dag.